Kaligrafia autorstwa Du Siwu 杜思吾 ze Szkoły Kaligrafii w Dongxiang, wykonana w piśmie wzorcowym i z tekstem wiersza Yan Shu (991-1055) pt. Pieśń o wiosennym cierpieniu 玉楼春·春恨.
Przekład wiersza na język polski został opracowany przez Alicję Kobielę i Martynę Bojarczuk, studentki II roku studiów magisterskich Sinologii UAM.
Tekst oryginalny:
绿杨芳草长亭路。年少抛人容易去。楼头残梦五更钟，花底离愁三月雨。无情不似多情苦。一寸还成千万缕。天涯地角有穷时， 只有相思无尽处。
Tłumaczenie:
Płaczące wierzby i bujne trawy towarzyszą drodze pożegnania.
Porzucony młodzieniec odchodzi bez zastanowienia.
Bicie zegarów na wieży wybudza z koszmaru,
Smutek po rozstaniu siąpi niczym marcowy deszcz na kwiaty.
Ludzie obojętni nie zrozumieją cierpienia tych z uczuciami,
Jak miłosne rozczarowanie staje się plątaniną emocji.
Nawet świat się kiedyś kończy,
Tylko bolesnych emocji nie nastanie kres.